Strijd tegen de bonte knaagkever
Ofschoon de kerk in de jaren ’70 voor een aanzienlijk bedrag is gerestaureerd, staat de kerk eind jaren ’90 weer enige tijd in de steigers. Nu voor restauratie van de kapconstructie die bij de restauratie in de jaren ’70 buiten beschouwing is gebleven.
Delen van de kapconstructie van de kerk blijken in de loop van de tijden ernstig aangetast door de geelbonte knaagkever. Op een stuk of tien plaatsen zijn de einden van de halve meter dikke, eeuwenoude dekbalken aangetast. Ingemetseld in de muur, de wisselwerking van kou en warmte en de inwerking van vocht uit de stenen vormen samen de omstandigheden voor een prima voedingsbodem voor de knaagkever. Het toenmalige parochiebestuur rest dan ook niet anders dan te besluiten om in te grijpen.
Uitvoering van het werk geschiedt voor rekening en risico van het parochiebestuur. Behalve de praktische steun die de stichting hierbij aan het parochiebestuur verleent, neemt de stichting een deel van het tekort in de begroting van een half miljoen gulden voor haar rekening.
Het restauratieplan dat in samenwerking met het bouwbureau van het bisdom is opgezet, voorziet niet alleen in het treffen van noodzakelijk onderhoud maar ook in een aantal conserverende maatregelen.
De werkzaamheden worden uitgevoerd in de periode september 1998 – februari 1999. Aan het begin van de nieuwe eeuw en millennium kan de kap van de kerk er weer jaren tegenaan. Het jubeljaar 2000 heeft daarmee voor de parochie een bijzonder karakter gekregen.
